Dzień Dziecka Utraconego obchodzony jest 15 października. To dzień, w którym od 1 stycznia symbolicznie mija 9 miesięcy, czyli dobiega końca okres ciąży. W Polsce rodziców dzieci utraconych oraz nieoperacyjnie chorych skupia organizacja DLACZEGO. Prowadzi ona stronę internetową dla dotkniętych stratą rodziców i ich rodzin: www.dlaczego.org.pl.
Według badań Fundacji Przetrwać Cierpienie przeprowadzanych w latach 2012-2014 ok. 27% rodziców, którzy utracili nienarodzone dziecko, nie ma możliwości pożegnania się z nim ani zorganizowania godnego pochówku. Głównymi przyczynami takiej sytuacji jest niewiedza rodziców oraz nieznajomość prawa. Natomiast aż 30%. kobiet, które poroniły, popada w depresję wymagającą leczenia psychiatrycznego.
Z myślą o tych osobach od kilku lat w różnych miastach powstają grupy wsparcia dla rodziców po stracie. W ramach części z nich działają profesjonalne warsztaty terapeutyczne prowadzone przez instytucje specjalizujące się w pomocy psychologicznej i hospicja. Wiele jest jednak grup tworzących się spontanicznie, z inicjatywy samych rodziców, którzy chcą sobie pomagać.
Zazwyczaj takie grupy gromadzą się przy parafiach, m.in. w ramach duszpasterstwa rodzin. Po Mszy św. przeżywają czas dzielenia się swoimi doświadczeniami i przemyśleniami. W wielu miejscach organizuje się spotkania z psychologiem, który udziela indywidualnych konsultacji.
Pierwszy raz Obchody Dnia Dziecka Utraconego zorganizowano w 1988 r. w Stanach Zjednoczonych. Dzień ten przypada 15 października, wtedy bowiem kończy się ciąża licząc umownie od 1 stycznia.