Tematy utraty, przemijania, śmierci są nieuniknione w naszym życiu. Nikt nigdy nie jest gotowy na takie wydarzenia i emocjonalne przeżycia. Stan smutku, żalu, cierpienia, bólu związanego ze śmiercią kogoś bliskiego określne słowem żałoby, jest normalną reakcją na stratę wyczekiwanej czy ukochanej osoby.
Sposób przeżywania żalu może przybierać różną formę i natężenie, natomiast zawsze towarzyszą temu objawy somatyczne, poznawcze, behawioralne i emocjonalne.
Żałoba jest szczególnie trudnym stanem i wiążę się z utratą, która często jest nieodwracalna. Pogodzenie się z odejściem i zachowanie dobrych wspomnień, skupienie się na życiu tu i teraz, wyznaczając nowe cele to podejście jedyne słuszne i skoncentrowane na szukaniu wyjścia z sytuacji trudnej, jednak niełatwe.
Jak poradzić sobie z stratą… osoby bliskiej, ….kochanej,…dziecka, …dziecka nienarodzonego, …dziecka utraconego?
Gdzie szukać wsparcia kiedy jest naprawdę trudno?
Jak znaleźć odpowiedź na pytanie dlaczego?
Wiele jest pytań, bardzo trudnych pytań w czasie żałoby, na które trudno jest znaleźć logiczne wytłumaczenie i sensowną odpowiedz. Pojawia się wówczas poczucie zaburzenia naturalnej kolei rzeczy, rytmu, oczekiwań. Szczególne dotyka to osób wysoko wrażliwych.
Wraz z grupą kompetentnych osób (duszpasterz, psycholog, socjolog) chcemy towarzyszyć w tym trudnym i bolesnym etapie życia. Rozmowa ze specjalistą, szukanie pocieszenia, a także wspólne milczenie w obliczu smutku i żalu, wszystko to pełni rolę świadomego i konkretnego wsparcia, rzetelnej pomocy, towarzyszenia w tym delikatnym i trudnym czasie po stracie.
Koordynatorzy poradni “po Stracie”: Renata i Dziale Brosch