Skip to content
Menu
Familiaris
  • News
  • O Nas
  • Team
  • Kontakt
  • Poradnia szkoleniowa
    • Materiały szkoleniowe
  • Poradnia radcy prawnego
  • Poradnia socjalna
  • Poradnia terapeutyczno-psychologiczna
  • Poradnia ” po Stracie”
  • Poradnia lekarska
  • Poradnia rozpoznawania płodności
  • Poradnia dla singli
  • Poradnia dla narzeczonych
  • Poradnia dla przyszłych rodziców
  • Poradnia małżeńska
  • Poradnia wychowawcza
  • Poradnia dla seniorów
  • Spotkania seniorów “Herbaciarnia”
  • Dryft Młodych “DM”
  • Strefa Kobiet “SK”
  • Strona Familiaris zmieniła adres
Familiaris

“Adwent – dwie tęsknoty” – zamyślenia adwentowe III

Opublikowano 13 grudnia, 202020 grudnia, 2020

Gdy biorę do rąk świętą Księgę, list Boga skierowany do nas próbuję zrozumieć słowa św. Pawła, który pisze: 

„Bracia, Radujcie się zawsze w Panu. Jeszcze raz powtarzam: radujcie się!” (Flp 4,4). 

Zapytasz, z czego mamy się radować? Jak to, nie wiesz? 

Uczyliście się o tym na katechezie, mówił ci ksiądz tyle razy, że Adwent jest czasem radości, a ty jeszcze raz pytasz, z czego mamy się radować… Zobacz przed siebie: oto „Ona” – spowita welonem i opromieniona Światłem Chrystusa 

– stoi tu, przy ołtarzu, wzniosła i pokorna, zastygła w oczekiwaniu, ale radosna i szczęśliwa. 

Zaprasza, choć ciemno, bo chce ogrzać każdego z nas płomieniem Miłości. Chce, byś przychodził do niej ścieżką prostą, adwentową i roratnią. 

Patrzy prosto w górę, skąd nadejść ma pomoc dla człowieka, by mógł on przekroczyć próg nadziei. 

I woła: człowieku, Pan jest blisko! Dlatego nie troszczcie się już o nic, tylko prośby swoje przedstawiajcie Bogu: w modlitwie, w błaganiu.

Składajcie też dziękczynienie, oto nadchodzi bowiem dzień Bożego pokoju, Bożej miłości. 

Przychodzimy zatem do proroka Jana, nauczającego na Jordanem, aby zapytać , co mamy czynić w tym Adwencie. Janie, co mam czynić? Po prostu podziel się tym, co masz. 

Podziel się sercem, podziel miłością. Kiedy widzisz biednego, spróbuj mu ofiarować chociaż cząstkę siebie. 

Popatrz: tyle dzieci chorych, biednych, nieszczęśliwych, a my żyjemy w dostatku. Tyle chorych w hospicjach. Tylu ludzi starych, przebywających w domach opieki. Idź do nich i podziel się swoim skarbem, niech i oni przekroczą próg nadziei. 

Św. Franciszek nie wahał się rozdać biednym wszystko, co posiadał, nawet swój płaszcz. Przychodzę jak jeden z celników i pytam: 

Nauczycielu, co mam czynić? Bądź sprawiedliwym człowiekiem, bo nie ma miłości bez sprawiedliwości. 

Bądź człowiekiem prawdomównym, nie fałszuj Bożego słowa i nie wstydź się mówić prawdy, dzisiaj tak bardzo nam tej prawdy potrzeba. 

Może dlatego Benedykt XVI ofiarował nam na trudne czasy kryzysu gospodarczego encyklikę społeczną Caritas in veritate – Miłość w prawdzie, byśmy nie zapomnieli, że człowiek jest dla człowieka bratem. 

Przychodzę wreszcie, jak ci żołnierze, którzy pytali: A my? Co mamy czynić?  Wy zaś bądźcie dzielni i dobrzy, nie uciskajcie ludu. 

To do rządzących woła dzisiaj Jan. Popatrzcie na naszą Ojczyznę, Polskę, 

o której pisał Adam Mickiewicz: 

„Tylko pod krzyżem, tylko pod tym znakiem, Polska jest Polską, A Polak Polakiem”. 

Powiedz mi, 

czy czujesz się jeszcze Polakiem, tutaj w kraju Twojej emigracji

– Czy kochasz swoją Ojczyznę? 

– Tak. 

– To dlaczego tak często godzimy w jej dobre imię?

Trzeba jeszcze raz w tym czasie radosnego oczekiwania przekroczyć próg nadziei. Trzeba nam być jak Matka Teresa z Kalkuty. 

To ona – nie wahała się dotykać ran chorych i cierpiących 

– Matko, ja bym za skarby tego nie zrobił. 

– Wiem, bo ty nie kochasz Boga 

– Matko, kocham, ale… 

– Nie mów: „ale”, 

przypomnij sobie, do czego zostałeś powołany. Zobacz, ilu wokół ciebie jest ludzi w potrzebie. 

Oczekują oni na twoje dobre słowo, 

ale ty nie masz do nich serca. 

– Mam… 

– Masz? 

„To patrzaj w to serce”. Zatem, co mam czynić 

– ten głos wciąż wraca do nas jak echo. 

Jak powie św. Efrem Syryjczyk: 

„Głos jest głosem Jana, ale Słowo, które podaje głos, to nasz Pan. Głos nas rozbudził, głos nawoływał i gromadził, ale Słowo rozdzielało dary”. 

Jest to także głos naszego rodaka, sługi Bożego Jana Pawła II, który pisał w Liście do młodych: 

„Co mam czynić, ażeby życie moje miało wartość, ażeby miało sens? To pasjonujące pytanie, w ustach młodzieńca z Ewangelii, brzmi:, «co mam czynić, ażeby osiągnąć życie wieczne?» Czy człowiek, który w ten sposób pyta, przemawia językiem jeszcze zrozumiałym dla ludzi współczesnych? Czy nie jesteśmy tym pokoleniem, któremu świat i postęp doczesny całkowicie wypełnia horyzont bytowania?

Myślimy przede wszystkim w kategoriach ziemskich. Jeżeli przekraczamy granice naszej planety, to w tym celu, ażeby inaugurować loty międzyplanetarne, ażeby przesyłać sygnały ku innym planetom i zapuszczać w ich kierunku sondy kosmiczne. To wszystko stało się treścią naszej nowoczesnej cywilizacji. Nauka wraz z techniką odsłoniły w stopniu nieporównywalnym możliwości człowieka w stosunku do materii i opanowały również wewnętrzny świat jego myślenia, jego sprawności, jego dążności, jego pasji. 

Równocześnie jednak jest jasne, że kiedy stajemy wobec Chrystusa, kiedy On staje się powiernikiem pytań naszej młodości – nie możemy zapytać inaczej niż ów młodzieniec z Ewangelii: «co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?». Każde inne pytanie o sens i wartość naszego życia byłoby – wobec Chrystusa – niewystarczające i nieistotne. 

Chrystus bowiem nie tylko jest «nauczycielem dobrym», który wskazuje drogi życia na ziemi… On jest świadkiem tych ostatecznych przeznaczeń, jakie człowiek ma w Bogu samym. Jest On świadkiem nieśmiertelności człowieka” (Jan Paweł II, List do Młodych). 

Więc, z kim ma porównać ciebie? Z kim siebie? 

Jest jednak jeszcze czas, aby przygotować się na przyjście Zbawiciela. 

Bo powie św. Teresa z Avila: 

„Niech nic nie mąci Twojego pokoju, Niech nic cię nie przeraża. Wszystko przemija, tylko Bóg pozostaje ten sam. Kto ma Boga, Temu nie brak niczego: Bóg sam wystarczy”. 

Trzeba nam się cieszyć każdym dniem, każdą chwilą obecności Boga, bo więcej szczęścia i radości jest w dawaniu aniżeli w braniu. Przecież w życiu 

„Można nie grać, nie pisać, nie malować, a w duszy być artystą” (Henryk Sienkiewicz). 

Prawda, pomyśl o tym, bo warto. 

Tekst: ks. dr hab. Józef Młyński / koordynator naukowy

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ostatnie wpisy

  • Podwórko „Emi i Gracji”
  • Kurs przedmałżeński
  • Warsztaty tematyczne online „Familiaris” 2023
  • Herbaciarnia “Familiaris”
  • Ferment „Dryftu Młodych”

Najnowsze komentarze

    Archiwa

    • styczeń 2023
    • grudzień 2022
    • listopad 2022
    • październik 2022
    • sierpień 2022
    • lipiec 2022
    • maj 2022
    • styczeń 2022
    • grudzień 2021
    • listopad 2021
    • październik 2021
    • wrzesień 2021
    • lipiec 2021
    • czerwiec 2021
    • maj 2021
    • kwiecień 2021
    • marzec 2021
    • luty 2021
    • styczeń 2021
    • grudzień 2020
    • listopad 2020
    • październik 2020
    • wrzesień 2020
    • sierpień 2020
    • lipiec 2020
    • maj 2020
    • kwiecień 2020

    Kategorie

    • Bez kategorii
    • Katecheza
    • O Nas
    • Poradnia dla narzeczonych
    • Poradnia lekarska
    • Poradnia małżeńska
    • Poradnia psychologiczno-terapeutyczna
    • Poradnia Radcy Prawnego
    • Poradnia socjalna
    • Poradnia wychowawcza

    Meta

    • Zaloguj się
    • Kanał wpisów
    • Kanał komentarzy
    • WordPress.org

    Stowarzyszenie “Familiaris”

    Familiaris e.V.

    Elsa-Brandström-Straße 21a

    79111 Freiburg im Breisgau/ Niemcy

    Geschäftsnummer -Vereinsregister/VR  703098

    Amtsgericht Freiburg im Breisgau – Registergericht

    Impressum / Datenschutz

     

     

    WESPRZYJ NAS

    Familiaris e.V.

    IBAN: DE41680900000044512300

    BIC: GENODE61FR1

    Volksbank Freiburg

    Paypal: poradniapmk@gmail.com

     

     

     

     

     

     

     

     

    Współpraca projektowa

    Informujemy, że nasza  organizacja otrzymała dofinansowanie ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2022.

    Nazwa zadania publicznego:  Wsparcie struktur i działalności statutowej w Belgii, Holandii i Niemczech na rok 2022 i 2023

    Kwota dotacji: 11256,00 PLN w 2022 r.

    Kwota dotacji: 14376,00 PLN  w 2023 r.

    Całkowita wartość zadania publicznego: 534 431,84 PLN

    Zadanie publiczne ” Wsparcie struktur i działalności statutowej w Belgii, Holandii i Niemczech na rok 2022 i 2023” polega na wsparciu organizacji polonijnych poprzez dofinansowanie kosztów związanych z utrzymaniem i prowadzeniem organizacji.

    ©2025 Familiaris | Powered by SuperbThemes & WordPress